Het blijft een lastig spanningsveld: als kunstenaar maak je jouw werk vaak vanuit een innerlijke drive. Je stopt er je eigen gevoel en beleving in. Soms is het een manier om nare ervaringen te verwerken en een plek te geven. Of om jouw visie op de maatschappij te verbeelden.
Maar hoe verhoudt dat zich dan tot er je brood mee willen verdienen? Op kunstvakopleidingen wordt soms gezegd dat je artistieke werk geen therapie moet zijn. Het werk moet voor zich spreken, en je persoonlijke verhaal hou je maar voor je. Ik weet niet of ik het daar mee eens ben.
Persoonlijk kan ik het namelijk heel waardevol vinden om het verhaal achter het kunstwerk te horen. Ik wil juist GRAAG weten hoe een kunstenaar, theatermaker, schrijver of muzikant tot dit werk is gekomen. En ik ben niet de enige, want anders zouden er niet zoveel biografieën of films over kunstenaars zijn.
Voor mij versterkt het verhaal achter het werk mijn beleving. Het voegt nieuwe lagen toe. Belicht kanten die ik anders misschien niet gezien had. Ik begrijp het werk beter en wordt uitgenodigd om te reflecteren.
Maar waar is de grens? Wat deel je wel en wat hou je voor jezelf? Moet je als maker dan maar je hele hebben en houwen te grabbel gooien? Als je alles deelt kan dat misschien ook juist afleiden van jouw werk, omdat je verhaal belangrijker wordt dan je creatie. En dat is ook weer niet de bedoeling.
Een pasklaar antwoord is niet te geven. Voor iedereen ligt de grens anders. Maar ik heb wel een handvat voor je:
“Je werk kan best therapeutisch zijn, maar dat maakt je klant niet tot jouw therapeut”
Het verschil hiertussen zit hem in jouw motivatie om de dingen te delen. Doe je dat puur voor jezelf? Omdat jij het zo graag kwijt wilt? Even lekker spuien? Op zijn tijd heerlijk… maar daar heb je vrienden (of therapeuten 😉 ) voor.
Er is niets mis met delen. Als jouw verhaal maar waarde heeft voor de bezoeker van je expositie of voorstelling of voor de koper van je album, boek of kunstwerk. Probeer je dus goed in te leven. Helpt het hem aan nieuwe inzichten, context of een diepere beleving? Heeft het meerwaarde, ook voor iemand die jou niet persoonlijk kent?
Jouw reactie op dit artikel is zeer welkom.
mijn gevoelens en belevenissen op doek schilderen van dingen die gebeuren en nog kunnen gebeuren
vertel het altijd op mijn manier en hopend dat anderen het interessant vinden en datzelfde erin kunnen zien en daardoor aangetrokken worden om het schilderij of ornament in hun bezit te willen hebben en aan de uitleg denken als ze het kunstwerk bekijken
heel veel groeten en succes met je boek Maaike Theo
Hoi Maaike,
Helemaal herkenbaar wat je schrijft.
Mijn schilderijen zijn als het ware mijn dagboeken. Ze laten mijn persoonlijke ontwikkeling zien door de jaren. Interessant om dat te zien in een overzichtstentoonstelling. Ook voor de kijkers interessant heb ik gemerkt.
We zijn allemaal in ontwikkeling en mooi als je iets raakt met je werk bij een kijker. Therapeutisch of niet.
Hallo Els, dat is inderdaad prachtig en een groot compliment als je dat teweeg kunt brengen!