Voor de stichting waarvoor ik werk wilde ik een training organiseren. Via via kreeg ik de naam door van een trainer die goed thuis is in het onderwerp. Ik stuurde hem een mailtje met de vraag of hij interesse had in een (online) kennismaking.
In mijn bericht vertelde ik wat voor soort training ik wilde organiseren en dat ik, bij voldoende interesse, de training na een eerste keer graag vaker zou inplannen. Voor hem dus ook een interessante opdracht. Want als je dezelfde training vaker kunt geven scheelt dat enorm in voorbereidingstijd.
Tot mijn verbazing werd ik kort na mijn mailtje gebeld. De trainer klonk enthousiast en stelde wat vragen. “Nou, het klinkt als iets dat ik zeker voor jullie kan verzorgen, ik stuur je deze week een offerte”.
Een beetje verbaasd hing ik op. Blijkbaar wist hij al voldoende over wat ik zocht en was een verder overleg niet nodig. Tja, hij is de expert. Maar toen ik 10 minuten later een offerte in mijn mailbox had voor een bedrag dat maar liefst drie keer zo hoog was als wat we normaal betalen voor dit soort dingen moest ik even slikken.
Het was niet alleen het bedrag dat me deed fronsen. Ook het feit dat de offerte geen enkele inhoud had anders dan de naam van de training en het bedrag wekte irritatie op.
Een offerte is naar mijn idee meer dan een mooi vormgegeven A4tje met een bedrag erin. Ik verwacht daar ook wel enige uitwerking van wat iemand precies wil gaan doen, hoe de training is opgebouwd en welke onderwerpen aan bod zullen komen. Anders kun je het bedrag ook gewoon in een mailtje zetten.
Ik liet het even rusten maar het zat me niet lekker. De dag erop mailde ik dat het bedrag nogal hoog vond. Dat het mij niet helemaal duidelijk was waarom de kosten zoveel hoger waren als wat we gewend zijn omdat de offerte weinig inhoudelijke informatie bevatte.
Wederom hing de trainer meteen aan de telefoon. Er volgde een warrig verhaal over commerciële en niet-commerciële tarieven en reistijd en dat hij er nog eens naar zou kijken. Ik gaf aan dat ik het verschil dusdanig groot vond, dat ik niet het idee had dat we bij elkaar gingen komen. Maar hij bleef herhalen dat hij er nog naar ging kijken en erop terug zou komen.
Weer had ik een kwartier later een offerte in mijn mailbox. Dit keer bijna de helft lager. Maar nog steeds fors meer dan ik gewend was. En opnieuw zonder enige nadere uitwerking.
Het gevoel dat ik te maken had met iemand die vooral probeert zoveel mogelijk eruit te slepen voor zo mijn mogelijk moeite zat me niet lekker. Ik weet dat de bedragen die we normaal betalen prima zijn. Als er een reden is dat jij (veel) meer vraagt is daar best over te praten. Maar dan moet je wel uitleggen waarom dat nodig is. Op deze manier kan ik er niks mee.
De uitkomst: een andere trainer was wel bereid om te investeren in goed overleg en kwam met een meer passende offerte. De kans is groot dat zij de training nog vaak voor ons gaat geven. Ik zet altijd in op langdurige samenwerking en daar past iemand bij die dat hetzelfde ziet.
