Op Facebook volg ik (onder andere) schrijver en striptekenaar Renske de Greef. Laatst plaatste ze deze strip over haar ZZPer-schap.
Vooral het derde punt vind ik enorm herkenbaar. Ik geef regelmatig lezingen. Meestal zijn dit betaalde opdrachten. Een enkele keer geef ik een gratis lezing ter promotie van mijn boek Tussen Kunst en Cash.
Bijzonder vind ik het dat ik, na een betaalde lezing, van de organisatie vaak ook nog een bos bloemen of een fles wijn krijg. Of een uitgebreide lunch. Erg leuk natuurlijk. Maar niet noodzakelijk. Want de betaling is in principe voldoende.
Ook doet de organisatie van alles om het mij naar de zin te maken. Duidelijke routebeschrijving vooraf. Karafje water klaarzetten voor tijdens de lezing. Een leuke aankondiging.
Bij een gratis lezing is het een paar keer voorgekomen dat ik me gewoon niet zo welkom voelde. Zoals die keer dat ik mijn best had gedaan om ergens om 9 uur s’ochtends te zijn. Toen bleek dat het pas om 10 uur begon (in tegenstelling tot wat ik had doorgekregen). Een excuus kon er niet van af.
Een andere keer werd ik door een medewerker in een lokaal gedropt, terwijl ze zelf ergens anders aan de slag ging. Ik werd niet aangekondigd, moest zelf alle bezoekers welkom heten en na afloop vragen om een kop thee. Het voelde best raar. Zo van: ga je gang, we hebben je uitgenodigd maar zelf hebben we wel wat beters te doen.
Begrijp me goed: ik heb vooral heel veel positieve ervaringen. Maar het valt me wel op dat de minder fijne altijd waren als ik het voor niets deed.
Dit lijkt in eerste instantie tegenstrijdig. Je zou verwachten dat, juist als je iemand een gunst verleent, diegene extra zijn best doet om waardering te laten blijken. Met een aardigheidje. Maar het aanbieden van een lift naar het station of het klaarzetten van een kannetje water voor tijdens de lezing is ook heel fijn.
De praktijk laat dus zien dat het eerder andersom is. En als je er wat langer over nadenkt is dat logisch. Als ik goed betaald wordt, is de organisator zich heel bewust van de waarde van mijn aanwezigheid. Daar hebben we namelijk met elkaar afspraken over gemaakt. Als ik gratis kom, is de waarde van wat ik doe veel minder duidelijk. Plat gezegd: er hangt geen prijskaartje aan.
Wordt jij anders behandeld als je voor niets werkt? Je ervaring is welkom!
