De grootste mythe over winnen en succesvol zijn

Een week of twee geleden deed ik eindelijk weer eens mee aan een open water zwemevent. Vanwege Corona gingen de meeste evenementen dit jaar niet door. Dus ik was blij om weer eens een toffe dag te mogen beleven en een 5 kilometer te zwemmen.

Ik doe niet mee om te winnen. Daar ben ik lang niet snel genoeg voor. Maar ik vind het wel een uitdaging om een voor mijn kunnen goede prestatie neer te zetten. Uiteindelijk finishte ik als twaalfde. Bijna-top-tien klinkt natuurlijk mooi, maar er deden slechts 14 deelnemers mee 😉

Op zo’n langere afstand zit er vaak vrij veel afstand tussen de deelnemers. Maar tegen het eind van de race zag ik plots een andere zwemmer op ongeveer 100 meter voor me. En warempel: ik haalde hem nog langzaam in ook.

In de verte zag ik de rode driehoekige boei die de finish markeerde. Ik realiseerde me “ik kan hem hebben!”. Dat was het moment dat ik besloot een tandje te versnellen. Slag voor slag werd de afstand tussen ons kleiner. Ik tuurde over het wateroppervlak om zo recht mogelijk naar de boei toe te zwemmen. Een iets te ruime bocht kan nu het verschil maken.

De laatste meters sprint ik voluit. En ik realiseer me direct weer waarom ik geen sprinter ben. Damn wat zwaar. Uiteindelijk tik ik (zo blijkt later) 13 seconden vòòr mijn mede-zwemmer te boei aan. Gelukt!

Het maffe is: terwijl ik de versnelling inzette, gingen er allerlei gedachtes door mijn hoofd. “Jeetje wat flauw, om iemand in te halen die de hele race sneller was”. “Hij vind je vast een heel naar mens als je hem nu voorbij gaat”. “De mensen bij de finish zullen wel denken: wat een uitslover”.

Ik schuif deze gedachtes resoluut terzijde. Kom op: het is een fokking WEDSTRIJD. Proberen anderen in te halen is, zeg maar, het hele idee erachter. Maar ik signaleer ze wel. Best apart hoe dat werkt.

Iets vergelijkbaars voelde ik toen er de afgelopen weken meerdere artikelen van mij geplaatst werden in landelijke kranten. “Ze zullen wel denken: heb je haar weer”. Alsof je het best goed mag doen, maar niet TE goed.

Het is, denk ik, iets waar vooral vrouwen last van hebben. Angst om gezien te worden als streber of uitslover. Helaas zijn er veel vrouwen die, vanwege die gedachten, ervoor kiezen om een stapje terug te zetten. Beter opgaan in de middenmoot, dan de kop boven het maaiveld…

Eeuwig zonde! Want juist door er WEL vol voor te gaan, laat je anderen zien wat er allemaal mogelijk is. En stimuleer je hen om ook de beste versie van zichzelf te laten zien.

 

Heb jij jezelf wel eens onnodig klein gehouden? En hoe ga je nu om met zulke gedachten? Ik lees je verhaal graag in de reacties!

4 gedachten over “De grootste mythe over winnen en succesvol zijn

  1. Sanne - Geplaatst op

    Wat tof dat je mee hebt gedaan aan die zwemwedstijd! Je mag idd trots zijn dat je hebt gehaald, ook als twaalfde 🙂

    Je kop boven maaiveld uitsteken, er geen hout van vinden wat anderen van je denken.. Ze zeggen altijd dat dit beter wordt naarmate je ouder wordt. Nou, dan werkt het bij mij echt andersom hoor! Vroeger dacht ik nog dat ik alles kon en wilde ik er juist graag bovenuit torenen.. Al jaren merk ik dat dat steeds minder wordt.

    1. Maaike - Geplaatst op

      Ha Sanne, het is denk ik voor iedereen anders hoe dit zich ontwikkeld. Uiteindelijk maken we allemaal dingen mee die patronen laten slijten of juist versterken. En als je zelf de behoefte niet hebt om uit te steken is daar niks mis mee natuurlijk 😉

  2. Fabian - Geplaatst op

    Dank voor het delen van deze ervaring. Het is zo tekenend voor de innerlijke strijd die voor velen heel herkenbaar is, ook voor mannen 😉

    Ik heb hier als uitvoerend artiest ook heel erg mee te maken gehad. Het leek een hardnekkig probleem waar ik maar niet de vinger op kon leggen.

    Het is een mechanisme dat zich meestal ontwikkeld heeft in je jongere jaren. Uit angst voor afwijzing of het verlangen om geaccepteerd te worden. Je wilt aan de ene kant winnen, scoren, succes bereiken. Aan de andere kant staat de innerlijke criticus klaar om je daar meteen op te veroordelen. Je wilt immers niet gezien worden als een naar mens die zich aan het uitsloven is. De aandachtstrekker die zo nodig moet. Dit levert een innerlijke strijd op die er voor zorgt dat je jezelf afremt.

    Meestal gebeurd dit op onbewust niveau. Het is dus heel mooi dat je die innerlijke dialoog al door hebt. Bewustwording is de eerste stap in het loslaten van dit contraproductieve mechanisme.

    Zelf heb ik ontzettend veel gehad aan de boeken van Jan Geurtz. Onder andere in Verslaafd aan Liefde weet hij dit mechanisme helder uiteen te zetten. Ik ben nu in de leer bij hem om andere mensen ook te helpen hiermee in de culturele sector.

Reacties plaatsen niet mogelijk.

Maaike van Steenis

Ontvang nu het gratis e-book

10 dingen die je vandaag nog kunt doen om je inkomsten te vergroten!

Als bonus ontvang je bovendien gratis waardevolle tips en inzichten die jou helpen een succesvol bedrijf te creëren. Je kunt je hiervoor altijd weer afmelden en je gegevens worden nooit aan derden verstrekt.