“Exposeren? Ja, dat zou ik wel willen. Als ik mijn techniek heb geperfectioneerd ga ik daar werk van maken.”
“Een tijdschrift benaderen met mijn album? Dat komt nog wel als ik mijn website op orde heb.”
“Contact opnemen met die droomopdrachtgever om mijn werk te pitchen? Ga ik zeker doen, maar eerst mijn portfolio uitbreiden.”
Heel vaak kom ik creatieven tegen die worstelen met het idee dat ze niet goed genoeg zijn. Of nog niet goed genoeg. Ze willen de wereld in met hun werk. Maar het zetten van de stap om daadwerkelijk daar te komen, blijven ze maar uitstellen. Er is altijd wel een excuus om het NU nog niet te doen.
Perfectionisme en creativiteit lijken hand in hand te gaan. Als kunstenaar of artiest heb je het vermogen om dingen te zien die er nog niet zijn. En die dingen vervolgens te creëren. Als het uiteindelijke resultaat vervolgens niet helemaal is zoals jij het hebt bedacht, is het in jouw ogen misschien niet goed (genoeg).
En dus verzinnen ze allerlei excuses waarom ze hun werk nog niet met de wereld kunnen delen. Waarom er eerst nog iets anders nodig is. Betere foto’s. Een nieuwe techniek leren. Een eigen atelier. En het lastige is: vaak geloven ze het zelf ook nog.
Helaas heb ik geen pasklare oplossing die maakt dat je in één klap het perfectionisme van je af kunt schudden. Dat zou ook niet wenselijk zijn. Want het zorgt er ook voor dat je kritisch blijft op wat je maakt.
Maar het is ook belangrijk dat je vertrouwen hebt in je klanten of opdrachtgevers. Als ze jouw schilderij niet mooi vinden, willen ze het niet boven hun bank. Ze komen niet naar je concert of voorstelling als ze niet enthousiast zijn over je muziek.
Als je enthousiaste reacties van (mogelijke) klanten of opdrachtgevers krijgt op je werk, wie ben jij dan om daaraan te twijfelen?
Welke stappen zou jij meteen zetten als je je niet liet (af)leiden door perfectionisme? Ik lees het graag hieronder!
